ویونا

این بار به طور اتفاقی و بدون برنامه ریزی قبلی ما که صبحانه هم نخورده بودیم به ویونا رفتیم. در گوشه ای نسبتا دنج با دسترسی خوب، کمی عقب نشسته از خیابان پر رفت و آمد و کم کافه ی پاسداران ویونا را یافتیم. در خیابان پاسداران بر عکس این که در انتخاب جایی برای غذا خوردن دست شما کاملا باز است و تقریبا به ازای هر دو علامت پارک ممنوع یک رستوران وجود دارد و علی رغم حجم زیاد رفت و آمدی که روزانه در این مسیر انجام می شود کافه ی خوب بسیار کم است. من که منزل چهار نفر از شاگردان زبان انگلیسی ام درپاسداران بود و مطب دندانپزشکم، که نسبتا زود به زود ایشان را ملاقات می کنم، نیز در این خیابان واقع شده زیاد مسیرم به این خیابان افتاده است. در گذشته زمانی که به خانه بر می گشتم چنانچه به عنوان مثال حوس بستنی یا قهوه می کردم تنها انتخابی که داشتم یک بسکین-رابینز/ورگنانو فسقلی و سر پایی بود که آن هم بسته شد. اکنون اما به لطف ویونا بخشی از نیاز مبرم خیابان پاسداران به کافه های خوب برطرف گشته و چه خوب هم

در ضلع غربی پاسدارن، به دشتستان هشتم که می رسی طراحی مدرن و جذاب ویونا حتی از بیرون نظرت را جلب خواهد کرد. با ماشین باشی یا پیاده در هر دو صورت دسترسی به ویونا راحت است، در صورتی که با ماشین باشی می توانی در خیابان های پشتی جای پارک پیدا کنی. وارد که می شوی ویتر خوش برخورد شما (فرقی نمی کند کدام یک بیایند همگی برخوردشان خوب است) تقریبا بدون معطلی و ضمن عرض خوش آمد منو را در اختیارتان می گذارد. فضای ویونا برای یک کافه کاملا مناسب است، نه خیلی بزرگ و نه کوچک. طراحی داخلی را می توان گفت بی نقص است؛ انتخاب ترکیب رنگ ها برای یک کافه بسیار هوشمندانه و چشم نواز است و با تابلو های زیبایی که بر دیوارها نصب است جلوه ای دو چندان می یابد، میز ها وصندلی ها در اشکال و ترکیبات مختلف اما درهماهنگی کامل با هم و بسیار راحتند. پنجره ها زیادند و نور عالی، هیچ جای نگرانی هم نیست، نور زیاد شما را اذیت نخواهد کرد چرا که هر پنجره کرکره های کوچکی دارد که بسته به نیاز کشیده می شوند. از آن جایی که ویونا با خیابان فاصله ی خوبی دارد سر و صدای خیابان مزاحم شما نخواهد بود. طراحی ویونا آنقدر زیبا بود که ما شیفته ی آن شده بودیم و داشتیم از جای جای آن عکس می گرفتیم که یکی از پرسنل متعصب از ما خواهش کرد که عکس نگیریم. اما ما داستان وبلاگ را برای ایشان توضیح دادیم و به او اطمینان دادیم که به دنبال دزدی ایده نیستیم، ایشان هم رضایت دادند که ما به عکس برداری ادامه دهیم ما هم آدرس وبلاگ را در اختیارشان قرار دادیم. دو مورد ویژه در منوی ویونا شدیدا نظر مرا جلب کرد، یکی این که تمامی قهوه ها بدون کافئین هم سرو می شوند، نکته ی دیگر آن که ویونا بیرون-بر هم دارد، قابل توجه کارمندان و یا سایر کسانی که زمانشان تنگ است و فرصت نشستن ندارند. نکات مثبت ویونا به ظاهر آن محدود نمی شود. شما می توانید بسته به میل و ذائقه ی خود از میان نوشیدنی های گرم، اسپرسو های معمولی یا دوبل، شیک ها، دسر ها، کیک ها، و یا اسنک ها به دلخواه مواردی را انتخاب نمایید. انتخاب اولیه ی ما از این قرار بود: آمریکانو با چیز کیک، هات چاکلت (که می توان غلیظ یا معمولی آن را سفارش داد) با کیک ویژه ی ویونا، اما از آن جایی که چیز کیک موجود نبود من به جای آن کیک شکلات فرانسوی سفارش دادم. پس از گرفتن سفارش ویتر ما در مقابل هر یک از ما یک زیربشقابی کوچک زرد رنگ که بر روی آن ها با فونت قهوه ای ویونا نوشته شده بود قرار داد، در وسط نیز یک ظرف کوچک که حاوی چندین دستمال و دو چنگال بود قرار گرفت. علاوه بر زیر بشقابی ها بر روی چنگال ها، قاشق ها، و بشقاب ها هم نام محل حک شده بود که در نوع خود بسیار شیک و در بین کافه ها بی نظیر بود. در ابتدا کیک ها و به فاصله ی کوتاهی پس از آن نوشیدنی هایمان آماده شد. سرعت آماده شدن سفارش واقعا قابل تحسین بود و فورا پنج ستاره را از آن خود کرد. کیک ها و به خصوص هات چاکلت همان طور که در عکس پیداست با ظرافت و حوصله تزئین شده بودند. آمریکانو هم بسیار خوش طعم و دلچسب بود. برش های کیک را می شود گفت نسبتا بزرگ بودند، حتی برای ما که صبحانه نخورده بودیم. کیک مخصوص ویونا ترکیبی بود از چیز کیک و مارس بار (کارامل و قطعات شکلات) کیک شکلاتی هم سبک و اسفنجی اما بسیار شیرین بود. از آن جایی که نوشیدنی هایمان تمام شده بود و تقریبا نصف کیک ها باقی مانده بود من یک کافه لاته ی اضافه هم سفارش دادم. بر روی کف شیر آن لاته ی کام نواز با سس شکلات و با سلیقه ی خاص یک "وی" با فونت مخصوص ویونا نوشته شده بود که این نیز بسیار تحسین برانگیز بود

از آن جایی که ظواهر ویونا منحصر به فرد و زیباست و خوردنی ها نیز خوش مزه و وسوسه انگیز ممکن است فکر کنید که قیمت ها باید سر به فلک بکشد، اما در اصل این طور نیست. حدود قیمت ها مانند کافه های خوب دیگر است، نه کمتر نه بیشتر. صورت حساب را سر میزتان می آورند و نیاز نیست برای پرداخت وجه خودتان به صندوق مراجعه کنید. انتخاب موسیقی هم ترکیب خوبی بود از جز و اولدبلوز و موارد کلاسیک آشنای دیگر. چه قرار اول شما باشد، چه سالگردی خاطره انگیز، و یا مناسبتی ویژه انتخاب ویونا به عنوان محل ملاقات حتما خاطرات شما را به یادماندنی تر خواهد کرد. اگر هم مناسبت خاصی در راه نیست اشکالی ندارد، لذت تجربه ی ویونا را از خود دریغ نکنید، محیط آنقدر صمیمانه هست که تنهایی هم بهتان خوش بگذرد. بد نیست اگر ویونا را به اول لیست کافه هایی که باید امتحانشان کنید اضافه بفرمایید

ساعت کار ویونا از ده صبح تا یازده شب می باشد -
کشیدن سیگار ممنوع -

داروگ

To read this review in English click here

هر کس در این شهر بزرگ کافه ی مخصوص خود را دارد، پاتوق خود را، گوشه ی پر از خاطره ی خود را، کنج خلوت امن خود را، لاته، کاپوچینو، یا هات چاکلت با خامه ای که صرفا انگار خوش می آید با مزاج خود را، حتی میز و صندلی و شکر پاش ویژه ی خود را که شاید حاضر نباشد با تمام دنیا عوضشان کند. این خیلی خوب است، خیلی هم طبیعی و زیبا. با داشتن چنین زمینه ای و از بس که این شهر و محتوایش مختلط و چهارده رقم است و سلایق بسیار مختلف و گاهی حتی متضاد طبیعی است که بترسیم از تجربه ی چیز های جدید. طبیعی است که وقتی دوستمان دعوتمان کند به یک جای تازه حتی شده برای لحظه ای دلمان بلرزد و با خود بگوییم بابا حیف پول نیست بریم یه جایی که معلوم نیس خوبه، بده، چیه، بهتر نیست بریم همون جای همیشگی که خیالمون راحته از همه چیش؟ این ها همه خیلی، خیلی طبیعی است. ولی وای که چه کیفی دارد آن زمانی که با وجود این تفکرات آلوده به عادت دل را به دریا می زنی، بی خیالی می کنی، ریسک را به جان می خری، و تصمیم می گیری تجربه ای جدید را زندگی کنی و از قضا نتیجه را نیز بسیار مطلوب و دوست داشتنی می یابی.

لارستان، کمی پایین تر از مطهری، سمت راست، داروگ را خواهی یافت. جایی بسیار کوچک اما زیبا و راحت از همه نظر. بیرون دم در زیر پنجره چندین گلدان چشم های شما را به لذت تماشا می خوانند. داخل که می شوی فضایی بسیار کوچک اما گرم و راحت خواهی یافت. سمت راست تابلوی کوچکی بر دیوار آویزان شده که پر از یادداشت ها، دست نوشته ها، آگهی ها واعلانات، و تصاویری است که کافه نشینان از خود به جای گذاشته اند. درست رو به روی همان دیوار تخته سیاه کوچکی می بینی که میزبانان شما پیشنهاد های خود را با گچ سفید بر آن نگاشته اند. در سمت چپ راه پله ای باریک به عرض تنها یک نفر شما را به بالا هدایت می کند، دو نفر همزمان در کنار هم نمی توانند از پله ها بالا یا پایین بروند اما پشت سر هم چرا. شما می توانید بالا یا پایین بنشینید، در طبقه ی بالا گالری آثار هنری هم بر پا است. ترکیب فضا صمیمانه اما دلچسب است. ویتر شما با دو لیوان آب خنک و منوی بسیار متنوع خدمت شما می رسد، زیر سیگاری هم به شما تعارف خواهد شد که در صورت تمایل در اختیارتان قرار می گیرد. تمامی بخش های منو جذاب و وسوسه انگیز اند. نوشیدنی های سرد، ، نوشیدنی های گرم، دسر ها، دم نوش ها و عرقیات گیاهی، و اسنک ها. ساندویچ نان و پنیر و سوپ هم در زیر اسنک ها اضافه شده اند. اعتراف می کنم که انتخاب سخت بود، ما پس از کلی عوض بدل کردن نهایتا نان پنیر چایی مخصوص، هم چنین موکا و کیک شکلاتی سفارش دادیم. دقت داشته باشید که نان پنیر چایی مخصوص از ساندویچ نان پنیر سواست. مدت زمانی که منتظر سفارشمان بودیم نه خیلی زیاد بود نه کم، که خوب طبیعی است چیز خوب درست کردن زمان می برد. ظروف مورد استفاده تمیز و خوش دست اند و چیدمان خوراکی ها نیز ساده و مطلوب. آن چه که در ازای سفارش نان و پنیر مخصوص دریافت می کنید به این شرح است: چای با رایحه ی دل انگیز هل که در استکان کمر باریک سرو می شود، قطعه ای پنیر، مقداری زیتون، کمی گردو، و خلال های فلقل سبز در یک ظرف و قطعه ای نان جو گرم در کنار آن ها. قهوه بسیار خوش طعم و کیک شکلاتی نیز گرم و لذیذ بود، اما خوب سفارش این کیک به رژیم داران محترم توصیه نمی شود.

در کل برخورد پرسنل دوستانه و مودب، انتخاب موسیقی عالی، و قیمت ها هم تراز سایر کافه هایی بود که خوردنی های خوش مزه سرو می کنند. تنها چیزی که ممکن است برخی افراد را ناراحت کند هوای سنگین و پر از دود سیگار آن جاست، مطمئن باشید که تمامی لباس های شما، در مورد خانم ها حتی پیراهن زیر مانتو هم، پس از نیم ساعت کاملا بوی سیگار می گیرند، اگر نسبت به این قضیه حساسید لازم است که پیش از تصمیم گیری این موضوع را در نظر بگیرید. مرخصی گرفتن از مکان های مخصوص خودتان اگر چه که آسان نیست اما تجربه های جدید گاهی اوقات خستگی این ریسکی که می کنید را از تنتان به در خواهند کرد. داروگ علاوه بر بارش باران نوید بخش تجربه ای نو و دلپذیر است. امتحانش طبعا مجانی نیست، اما مسلما می ارزد.

Where not to go, or how to throw your cash away

Café Denj. That’s the way you should write it in English, that’s the way it’s pronounced in Farsi, but you’ll find that the owners of the place have written all across the menus: DENG. The place is located on Vesal Avenue, between Enghelab and Taleghani St.

Why did we go there in the first place? We wanted to see a movie in a theatre nearby but we had an hour before it began so we thought we’d find a place to sit around and maybe have something to eat while we are at it just to kill time. The closest place available was Denj. You can easily be fooled by the look of it on the outside but hold your horses. Once you get in you’ll realize that maybe except for the wooden chairs there’s nothing in there that gives you that old café feel. The interior decoration is sloppy and diverse, so much that even if you try your best you still can’t make out any sense of harmony. There’s a big fish tank near the counter which is pretty nice and alluring but I felt like I had walked into an aquarium not a café.

So I thought okay, let’s try not to be obsessed about looks and give the other things a try, maybe that will marginalize the look factor, but to my disappointment that didn’t quite work out either. We chose what we wanted and waited for someone to come take our order. To our surprise a little kid maybe about 12 years old or so approached us asking “what can I get you?” I think it was exactly then when I said to myself you gotta be kidding me. Anyway we told him what we wanted for the first time but he didn’t quite get it, so we told him again still no luck, the third time we pointed to the items we wanted on the menu. My friend ordered a Konica coffee (no it didn’t have anything to do with cameras) I a cappuccino and a chocolate cake, but they didn’t have chocolate cake, in fact out of the three kinds available on the menu they didn’t have any kind of cake at all.

We sat waiting only for a short while and to our surprise our order was ready almost instantly. Our waiter, the kid, brought our cups one by one, He managed to spill some of the Konica and the cappuccino cup was already dirty on the lower exterior edge. The cappuccino I can say was nothing but instant coffee mixed in lots of hot milk along with a little milk foam on top, we all know a cappuccino’s not a cappuccino without the foam right? The Konica was burnt and had a rancid taste swimming in it. They had taken the advantage to add sugar to both, and plenty of it too. I just can’t stand it when coffee is too sweet. While we were drinking we looked around and saw the manager sitting behind his desk speaking on the phone, smoking, with his feet crossed on top of the table, his souls facing our way. I can’t forget the look on my friends face when she saw this. Comparing the quality of what we ate with the prices we were charged I can confidently state that the place is way overpriced.

The only thing that I guess customers liked about the place was that unlike the well-managed popular cafés around town smoking wasn’t a problem here. With the experience I had today I am now sure that Denj is a place that I will probably never go to again.